Bliskość jednych z najcenniejszych zabytków architektury kościelnej, bazyliki i klasztoru oo. Bernardynów była nie bez znaczenia, podczas projektowania Franciszkańskiego Ośrodka Kultury. W efekcie powstał obiekt efektowny, którego działanie rozwija nowe funkcje kulturalne i społeczne klasztoru.
Przeprowadzenie kompleksowych prac remontowych w obrębie zespołu klasztornego w Leżajsku, należącego do najważniejszych zabytków Podkarpacia, było w ostatnich latach jednym z istotniejszych celów w regionie.
Obiekt wyróżniają unikatowe w skali światowej organy, składające się z trzech odrębnych instrumentów z 75 piszczałkami, niezwykle bogato zdobionymi oraz obwarowania klasztorne z kompletnie zachowanym odwodem obronnym.
Potwierdzeniem wyjątkowości tego miejsca jest nadanie mu przez prezydenta RP statusu pomnika historii. Realizowana na przestrzeni dwóch lat inwestycja miała na celu rewaloryzację zabytkowych obiektów klasztoru, bazyliki oraz ich otoczenia. Przebudowano Plac Mariacki wraz z zagospodarowaniem terenu, odtworzono historyczne ogrody. Powstał także Franciszkański Ośrodek Kultury. To właśnie ten obiekt, dzięki znacznemu zwiększeniu dostępnych powierzchni klasztoru, pozwala obecnie na organizację dużej liczby imprez kulturalnych, które mogą być dostępne także dla większej publiczności. Działalność ośrodka przekłada się również na zwiększenie znaczenia całego obiektu zarówno w regionie, jak i kraju.
Nowe zadanie starych zabudowań
Franciszkański Ośrodek Kultury nie jest w całości nową budowlą. Powstał on na bazie obiektów gospodarczych, na które składała się m.in. obora. Warto wspomnieć że jeszcze do końca lat 90-tych zakonnicy prowadzili tu gospodarstwo. Sam ośrodek służy przede wszystkim grupom organizującym pomoc dla mieszkańców Leżajska oraz duszpasterzom.
Obiekt doskonale sprawdza się jako miejsce spotkań, organizacji okolicznościowych przedstawień, a nawet konferencji naukowych. Do tego celu przeznaczona jest nowoczesna i przestronna sala amfiteatralna na 280 osób. Wcześniej zdecydowanie brakowało tego typu miejsca w całym kompleksie, dlatego wszystkie większe spotkania odbywały się w bazylice. Ośrodek dysponuje również świetlicą św. Franciszka i kafejką internetową dla dzieci i młodzieży z tamtejszej parafii.
Stylowo i z pomysłem
Budynek Franciszkańskiego Ośrodka Kultury przejął od pozostałych obiektów zespołu klasztornego wiele istotnych zadań, stając się jego ważnym ogniwem. Choć nie poraża wielkością, doskonale odpowiada codziennym potrzebom ok. 14 tys. mieszkańców Leżajska.
Elewacja budynku wykończona jest białym tynkiem oraz tradycyjnym ceramicznym materiałem. W projekcie wykorzystano ok. 22 tys. sztuk cegły klinkierowej Röben Darwin czerwono brązowa cieniowana oraz 8 tys. płytek klinkierowych tego samego rodzaju. W obiekcie można znaleźć wiele ciekawych akcentów. Na pierwszym planie z pewnością znajduje się charakterystyczny wykusz w północno-wschodniej części budynku, wąski u góry i tworzący barierkę dla tarasu, po czym rozszerzający się coraz bardziej ku dołowi. Nad nim wybijają się okna w kształcie deltoidów. Całość obramowano klinkierem w kolorze czerwono-brązowym.
Nie mniej interesująco przedstawia się zachodnia ściana budynku. Tutaj co prawda dominuje tynk, jednak wystarczy „rzut okiem”, by zobaczyć, że to kolejny wykusz nadaje płaszczyźnie wyrazistości i oryginalności. Wąski, pociągły, z dużymi pojedynczymi oknami sprawia, że do wnętrza parteru trafia dużo naturalnego światła. Wejście do budynku wiedzie od strony południowej. Długie, wysokie schody prowadzą na najwyższą kondygnację. Na tym poziomie ściany obiektu wypełniają wielkie okna, dające pełny obraz na najbliższe zabudowania. Całość wygląda zgrabnie i stylowo, będąc ciekawym uzupełnieniem istniejącej już zabudowy, oraz podkreślając otwartość na gości.
Zaraz za budynkiem jest ciągnący się na ponad 60 m mur o wysokości prawie 2 m, wykonany z ok. 74 tys. sztuk cegły klinkierowej Rӧben Canberra z gładkim licem w standardowym formacie NF. Prosta forma muru podyktowana była jego przeznaczeniem, funkcjonalnością oraz chęcią ograniczenia kosztów. Nowe elementy zabudowy wraz z dawnymi obiektami płynnie się uzupełniają, tworząc przyjazne i eleganckie miejsce wpisujące się w zmieniający się charakter całego kompleksu.
